Gedachten bij de week door ds. Wim Vermeulen

De kersttijd is een van de drukste perioden in de Jacobikerk. In een tijdsbestek van een dag of tien komen er letterlijk duizenden mensen over de vloer. Wat zoeken al die mensen? En hoe verhoudt al die drukte en inspanning zich tot onze prioriteiten als kerk? Als het over prioriteiten rond kerst gaat, is het kerstevangelie zelf een goede plek om te beginnen.

In de figuur van Zacharias ontmoeten we een mens die gebukt gaat onder een bezettende macht die groter is dan hijzelf. Er is maar weinig hoop en verlangen voor de toekomst en scepsis en wantrouwen alles is wat de klok slaat. In Jozef en Maria komen we een jonge vrouw tegen met een onverwachte zwangerschap en haar verloofde die net als zij ook zijn leven en toekomst van het ene op het andere moment op z’n kop ziet staan. In de herders ontmoeten we mensen die gewoon hun leven leven en aan wie de grote bewegingen van de wereld om hen heen wat voorbij lijken te gaan. De engelen staan garant voor een onverwacht hoopvolle boodschap, vergezeld van de mooiste muziek. In de wijzen uit het Oosten kijken we geleerde zoekers in het hart, die ondanks al hun kennis toch de aanwijzingen uit de Bijbel nodig hebben om bij het Kind van hun dromen terecht te komen.

Waren deze figuren herkenbaar in al onze kerstinspanningen van de afgelopen weken, en zo ja, hoe? Mooie muziek was er in overvloed – tijdens diensten, de Volkskerstzang, het Festival of Lessons & Carols en concerten. Muziek in dienst van het evangelie en voor iedereen toegankelijk. Zoekers waren er, letterlijk, in de vorm van schoolklassen op zoek naar “het kleinste kerstfeest” en door Martijn bij de hand genomen in een minibijbelles. Er werd gekookt voor stadgenoten met een beperkt netwerk en budget en er werden honderden koekjes gebakken voor de vele kerstpakketten die bezorgd werden bij onze ouderen. Velen van jullie stelden kerstpakketten samen die verspreid werden via Stichting Present.

Het evangelie is gedeeld in woorden en daden. En onder de vele bezoekers van de diverse diensten zaten beslist mensen met wantrouwen en scepsis. Mensen die “gewoon” hun leven leven. Mensen die niet goed weten waar ze het zoeken moeten en het maar eens in de Jacobikerk probeerden. Voor al die mensen zijn we de afgelopen weken kerk geweest, en dat is reden voor dankbaarheid.

Daarom heel, heel veel dank aan jullie allemaal. Voor je aanwezigheid, je gebed, je (financiële) steun, je inspanningen om dit alles mede mogelijk te maken – voor en achter de schermen, op welke manier dan ook. Kerst echoot nog na. Ere zij God in de hoge, vrede op aarde in de mensen van zijn welbehagen!