Gedachten bij de week door ds. Trinette Verhoeven (classispredikant)

“Bron van hoop voor Israël, redder in tijden van nood, waarom bent u als een vreemdeling in dit land, als een reiziger die maar één nacht blijft?” (Jeremia 14 vers 8)

De markt wordt overstroomd door boeken die de teloorgang van de kerk proberen te vatten. Adviezen worden ons voorgehouden. Onze kerk probeert de gemeenten voor te bereiden op de toekomst. We worden er met z’n allen niet blij van. Behalve dat het niet alleen kommer en kwel is, raken we erg op onszelf gefocust. Als we niet oppassen loopt alle energie uit ons weg. We blijven vaak steken in wat niet (meer) is. Op een middag dat het zwaar weer werd en ik niet op mijn best was, las ik in het boek Jeremia. Daar valt me dan weer op met hoeveel vaart de profeet spreekt. Geen abstraherende woorden, analyses die al dan niet houtsnijden. Jeremia wrijft God Zijn afwezigheid onder de neus. Jeremia had ongetwijfeld lang kunnen filosoferen over Israël en over zijn situatie, over alles wat misgaat en beter kan. Dat kan nodig zijn. Jeremia benoemt wat er mis is gegaan, maar hij doet meer. Hij kiest het perspectief van het lijdende volk. Hij roept God ter verantwoording. God wordt rekenschap gevraagd van Zijn anonimiteit. Jeremia stelt de waaromvraag. Wij ontlopen die. Want God treft toch geen schuld? Dan zijn we opeens vroom. Maar het gaat om de vraag of wij de relatie serieus durven nemen. Want nee, wij maken er een puinhoop van, maar ja, daarom kan of wil ik niet buiten God om gaan. Jeremia zegt: Waarom bent U een vreemdeling in dit land? Of een logé voor een nacht? Jeremia is een gelovige. Hij rekent op God en als hij vastloopt, dan loopt hij te hoop tegen het door hem ervaren ‘nee’ van God. Jeremia heeft geen tijd om over gemeenteopbouw of geestelijke vernieuwing te praten. Hij kent de fouten maar hij zoekt het antwoord allereerst bij God. Want er staat wat op het spel: het leven van Gods volk. Er staat wat op het spel in onze tijd. Ik word gegrepen door Jeremia die gelooft dat het om God en ons gaat, juist te midden van een crisis. Hij durft het gevecht aan. Misschien mis ik dat in veel boeken, brochures: het gevecht op leven en dood met God. Want het gaat ergens om: ook in onze tijd. Als wij de teloorgang van de kerk zien, dan strijden we om Gods aanwezigheid. We hebben Hem zo hard nodig!