Gedachten bij de week door ds. Wim Vermeulen

Ze lieten me niet los, de woorden die Petrus schrijft: ‘Door Hem (Jezus) gelooft u in God, die Jezus heeft opgewekt uit de doden (…), zodat uw geloof en hoop op God gericht zijn’ (1 Petrus 1 vers 21). In de preek van afgelopen zondag zei ik er dit over:

Ik merk dat de woorden die Petrus hier schrijft me bovengemiddeld bezig houden, en ik denk dat God ons als Jacobigemeente hierin iets te zeggen heeft. Hoe en wat, dat weet ik niet precies. Ik zou je dan ook willen vragen om met me mee te denken en mee te bidden. Ik heb een concreet voorstel. Laten we deze woorden uit ons hoofd te leren – moet lukken – en ze tot Pinksteren elke dag in gebed brengen: God, door Jezus geloof ik in U. U hebt Hem opgewekt uit de dood. Laat mijn geloof en mijn hoop – voor Uw kerk en voor Uw wereld – gericht zijn op U. Niet op prognoses, statistieken, dagdromerij, redeneringen, modellen – maar op U, die ook vandaag de Levende bent.

Inmiddels zijn we een week verder, en heb ik wat langer de tijd gehad om te bedenken waarom deze woorden me niet los lieten. Dat had, zo merkte ik, meerdere redenen.

• De tekst raakte me. Als geloof en hoop zó nauw samenhangen, moet het ons niet verbazen dat met het verdwijnen van het geloof ook de hoop een schaars goed wordt.
• De tekst stelde me een kritische vraag. Is mijn/ons geloof en mijn/onze hoop wérkelijk op God gericht? Geloven we dat de God van Pasen nog altijd de Levende is? Geloven we dat écht?
• De tekst gaf me een paar inzichten. Op dit moment komen er veel crises tegelijk op ons af en met man en macht gaan we ze te lijf. Vaak voelt het als vechten tegen windmolens. Zou dat komen omdat (zowel in als buiten de kerk) het ontbreekt aan geloof en hoop werkelijk op God gericht?
• De tekst maakte me nederig. De handelende persoon in deze woorden is God zelf, niet ik. Ik kan alleen vruchtbaar en ontspannen mijn leven en werk inrichten als ik dat niet uit het oog verlies.
• De tekst maakte me hoopvol. Niemand verwachtte Jezus’ opwekking uit de dood. Toch gebeurde het. Er zijn heel veel dingen die ik eigenlijk amper meer durf te verwachten. Toch kunnen ze zomaar gebeuren.
• De tekst daagde me uit. Pasen was mindblowing en brak alle bestaande kaders open. Geloof en hoop op God gericht maakt open tot Hem en daagt me uit rekening te houden met onverwachte dingen.

Iemand stuurde me zondagmiddag een foto. Ze had de woorden uit 1 Petrus in de vorm van een gebed op een mooi kaartje geschreven. Mag ik je uitdagen dat ook te doen? En het tot Pinksteren elke dag in gebed te brengen? Stel je voor dat we zouden groeien in geloof en hoop op God gericht!