Gedachten bij de week door ds. Trinette Verhoeven (classispredikant)

Het koninkrijk komt. Maar ook: het is al gekomen. Christenen breken zich er het hoofd over. Dat deden ze al snel na Jezus’ dood. En dat doen ze nog steeds. We gaan op weg naar het eind van het kerkelijk jaar. De dagen lopen ten einde. Advent is het nieuwe begin. Maar durven we nog over een nieuw begin praten in het licht van de crises die onze wereld doormaakt?

Wat te doen met uitspraken van Jezus dat sommige van zijn leerlingen het nog bij hun leven mee zullen maken dat het koninkrijk aanbreekt. Heeft Jezus zich vergist? Er zijn allerlei manieren gezocht om deze schijnbare misser goed te praten. Maar is het een misser? Of moeten wij het feit dat de evangelisten kennelijk geen problemen ervoeren, aangrijpen om opnieuw over het koninkrijk na te denken?

In het oude testament worden profeten die de verlossing aankondigen niet weggezet als valse profeten als de verlossing onverhoopt niet komt. Hoop die je ziet is geen hoop. Andere profeten pakten de draad op. Gods verlossing komt! Het draait alles om de betrouwbaarheid van God en de vasthoudendheid in het geloof. God is koning, Hij heeft de geschiedenis in de hand. Wat wij niet zien, zullen we zien.

Wij blijven geloven en hopen. Anderen zullen komen. Generaties na ons. Het geloof in God houden we vast met een open oog voor wat is en een vast geloof in wat komt. Advent begint royaal voor de eerste januari. Dat is niet voor niets. Christenen zijn tegendraadse gelovigen. Laat ons zo maar bekend staan. We tellen de dagen met Godsvertrouwen. Er is iets nieuws begonnen, zie je het niet?