De gedachten bij de week door ds. Andries Zoutendijk

Houd u van het Oude Testament? Ik wel. Het is zo bont als het leven maar kan zijn. De poëzie van de Psalmen, de kritische kanttekeningen van Prediker, de hartstocht van Jeremia, de felle oordelen bij Zefanja. Maar ook de verhalen, die je terug brengen naar een wereld die wij zo niet meer kennen. De komende tijd preken onze dominees over Elisa over wie werkelijk verbluffende dingen worden verteld: een bijl die boven kwam drijven en een vijandelijk leger dat met blindheid geslagen werd. Je zou hopen dat zoiets vandaag nog een keer gebeurde.

Er worden gruwelijke dingen verteld, oorlogen en wraakacties. Maar evengoed wonderen van menslievendheid en zelfopoffering. Het gekste en het schoonste, alles is in het Oude Testament te vinden. Het ongelofelijke daarbij is dat heel die wirwar een betekenis heeft. De bedoeling van de schrijvers is dat we de Hoofdpersoon tegenkomen, de God van Israël. Niet dat je Hem altijd meteen kunt aanwijzen, vaak is Hij verborgen aanwezig. Dan denken we aan God die alles leidt en op weg is maar Zijn einddoel.

Maar in het Oude Testament gaat het ook over God die met ons is, Immanuel, dus over Jezus Christus. Hoe komen we Hem tegen in al die oorlogen en gewelddadigheden? Hem opsporen in het Oude Testament is een avontuur. Luisteren naar preken over Elisa is mooi, exotische verhalen zijn het. Maar hoe vind je Jezus Christus daarin? Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je met veel interesse gaat luisteren.

Richteren of Rechters is het boek dat dit seizoen op de avonden van het Leerhuis gelezen wordt. Een boek met losse verhalen en wonderlijke leiders. Krachtpatsers, aanslagplegers en de vrouw met de hamer. Er zijn bekende verhalen over Simson en Jefta maar ook de onbekende gedeelten mogen er zijn. Ruig en hilarisch ook, wat een gekke wereld. Toch ziet de redacteur van dit boek alles in het licht van God die steeds reageert op wat Zijn volk (niet) doet.

Kunnen wij, lezers van nu, God ook nog zo zien? Of is ons Godsbeeld voorgoed veranderd? Dat is een van de vragen die steeds zullen opduiken. En verder: lezen we Richteren letterlijk-historisch of zijn het ‘sterke verhalen’ en bewerkte overleveringen? Alle vragen kunnen gesteld worden, de tekst kan ertegen. Leerhuis betekent: geduldig lezen en luisteren. Genieten en je laten raken. Dat hopen we samen te doen, een keer per maand, op de tweede donderdag. Deze gedachten bij de week zijn uitgelopen op een preek voor eigen parochie.