gedachten bij de week door prop. Wout Koelewijn

Aan het begin van mijn stage in de Jacobikerk vertelde Wim Vermeulen mij over de kluis en de mogelijkheid om daarin te verblijven. Inmiddels zit het stagejaar er voor mij op en kan ik terugkijken: Ik mocht ervaring opdoen bij het geven van onderwijs, zoals het verzorgen van catechisatie. Mooi en soms ook spannend om te doen want hoe maak je het voor iedereen interessant? Catechisanten: Fijn dat ik op mijn beurt ook van jullie mocht leren!

Een heel bijzondere ervaring was de viering van koningsnach. Geïnspireerd door verschillende gesprekken met mensen in Wijk C, kwam ik op het spoor van koningsnach als een activiteit waar de wijk maar ook heel de stad voor warm loopt. Fijn dat ik de ruimte kreeg om het Amersfoortse ‘nachtlicht’ hier in de Jacobikerk te introduceren en vorm te geven samen met Jaap den Hartogh. De honderden bezoekers die de Jacobikerk bezochten en nu tijd namen voor stilte en een kaarsje maakten op mij die avond diepe indruk. Als kerk kunnen wij nog steeds van betekenis zijn als we bereid zijn om (in dit geval letterlijk) onze deuren te openen.

Ook de paasviering met de soos die ik samen met Reina van Wetten mocht voorbereiden is het noemen waard: Een kleine intieme viering rond een brandende kaars als symbool van het licht van Pasen waarbij ieder zich vrij voelde om persoonlijk te delen wat Pasen betekent. Daarnaast was ook het voorgaan tijdens een kerkdienst een leerzaam moment: Hoe preek je in een kerk waar de fysieke afstand tussen kerkbank en preekstoel soms heel groot is? Tenslotte een speciaal woord van dank aan mijn begeleider Wim Vermeulen voor de vele waardevolle gesprekken die wij mochten hebben.

Deze woorden schrijf ik op de plek waar het in het begin van mijn stageperiode over ging: In de kluis waar ik een nacht heb mogen doorbrengen. Anders dan Alyt Ponciaans laat ik mij niet inmetselen en gaat mijn reis weer verder. Dank voor al het goeds dat ik hier in de Jacobi heb mogen ontvangen.

à Dieu!

Wout Koelewijn