Gedachten bij de week door ds. Willem Jan de Hek.

De komende weken lezen we in de ochtenddiensten verder in het evangelie volgens Lukas. Dit evangelie vormt samen met de Handelingen van de Apostelen een tweedelig werk. Samen laten de twee boeken zien hoe het evangelie van Jezus Christus vanuit Palestina over een groot deel van het Romeinse Rijk wordt verspreid. Wat begint bij een Kind in een stal in de buurt van het kleine stadje Bethlehem eindigt bij de apostel Paulus die vanuit een woning in de grote stad Rome vrijmoedig over de Heer Jezus Christus kan vertellen.

Die beweging vanuit Jeruzalem de wereld in, begint op de drempel van de tempel. Tijdens de diensten op oudjaarsavond en op nieuwjaarsmorgen ontmoetten we Anna en Simeon. Twee mensen die de Messias verwachtten. Ze leidden een zogenaamd ‘liturgisch leven’. Wat dat precies is? Het is in ieder geval een leven dat gestempeld wordt door het vaste vertrouwen van Psalm 121. Dat je je hulp verwacht van God de HEER, de schepper van hemel en aarde. Die heel het de bergen en de zeeën – ook de figuurlijke bergen en de zeeën in jouw leven – in zijn handen houdt. Anna en Simeon gaven die verwachting heel concreet vorm door in de buurt van het huis van God te zijn. Om te bidden en te vasten. Om de zegen te ontvangen en de liederen te horen.

Na afloop van de nieuwjaarsdienst zagen we een klein vogeltje door de ruimte van de kerk vliegen. Het deed denken aan een mooi beeld uit Psalm 84. Over een mus en een zwaluw die een plek om te schuilen vinden in de tempel. Ik hoop dat dit voor ons allemaal geldt. Dat de kerk een plaats is waar ook het komende jaar ruimte wordt gemaakt. Voor de ontmoeting met God en voor de ontmoeting met elkaar. Ondanks de nog steeds onzekere omstandigheden. En ook al gaat het nog steeds allemaal anders dan we lang gewend waren. Het evangelie van Jezus Christus – waar Lukas hoofdstuk na hoofdstuk verslag van doet – is vandaag nog even krachtig als toen. In dat vertrouwen mogen we ook in 2022 onder Gods zegen op weg. Een gezegend nieuw jaar gewenst!

Moge de Heer voor ons zijn, om ons de juiste weg te wijzen.

Moge de Heer naast ons zijn, om ons in de armen te sluiten en te beschermen tegen gevaren van links en rechts.

Moge de Heer achter ons zijn, om ons te bewaren voor gemene aanvallen van anderen.

Moge de Heer onder ons zijn, om ons op te vangen als wij dreigen te vallen.

Moge de Heer in ons zijn, om ons te troosten als wij verdrietig zijn. Moge de Heer om ons heen zijn, om ons te verdedigen als mensen over ons heen vallen.

Moge de Heer boven ons zijn, om ons te zegenen.

Moge God zich over ons ontfermen. Nu en altijd.

(Zegen van St. Patrick)