gedachten bij de week door ds. Willem Jan de Hek

Afgelopen zondag was Wieke de Wolff – één van de straatpastores uit Utrecht – in onze kerkdienst te gast. Omdat de diaconiecollecte deze zondag bestemd was voor het straatpastoraat gaf zij een korte toelichting. Mooi om te horen wat er zoal gebeurt op de straat, door een actief team van straatpastores en vrijwilligers. Eén van de activiteiten is de inloop op maandagochtend in onze eigen Jacobikerk, waar week-in-week-uit contact wordt gelegd met mensen uit de marge van onze samenleving. Met soms heel verrassende gevolgen: zoals bijvoorbeeld de doop van Lucia, de vaste portier op maandagochtend. Na een bijzonder getuigenis van wat God in haar veelbewogen leven heeft gedaan werd zij een aantal weken geleden door één van de straatpastores gedoopt in de Voornveldse polder. Een bijzonder moment, voor haarzelf en voor iedereen die om haar heen stond en staat.

Toen Wieke een aantal voorbeelden gaf van mensen die door het straatpastoraat worden bereikt, moest ik denken aan een bijzondere fototentoonstelling in Ondiep. De tentoonstelling is inmiddels alweer afgesloten, maar het betrof een aantal foto’s die fotograaf Rob Hornstra maakte van zijn drugsverslaafde buurman Kid. Het is een ingrijpend en heftig verhaal dat Hornstra te vertellen heeft. Hij fotografeerde zijn buurman Kid op goede en slechte dagen, hielp hem met zijn post of bracht hem naar de rechtbank als dat nodig was. In 2013 kwam Kid te overlijden na een lange zwerftocht door de Utrechtse binnenstad. Afgelopen maand werden de foto’s tentoongesteld in de voormalige woning van Kid in Ondiep, maar ze waren al eerder te zien geweest in het Centraal Museum. In een interview in het AD schrijft Hornstra over de opening van díe tentoonstelling: “Het publiek was een bijzondere mix tussen champagne nippende kunstliefhebbers en mensen uit de volksbuurt die een sigaret wilden opsteken in het museum. Ik denk dat het goed is als die werelden samenkomen. Zeker in de huidige wereld, waarin groepjes mensen zich steeds meer vanaf eigen eilandjes afzetten tegen anderen.”

Ik denk dat Hornstra gelijk heeft. Wat weten we eigenlijk van die andere wereld in onze stad? Hoe goed kennen we onze medemens in nood? Het is mooi om te zien als juist de kerk een plek is waar deze ontmoeting soms zomaar tot stand komt. Tijdens de inloop van het straatpastoraat op maandagochtend, rondom de dinsdagmiddagsoos en op de maandagavondmaaltijden die in september weer van start hopen te gaan. En daarnaast weet ik van een heel aantal gemeenteleden die in de eigen persoonlijke omgeving werk maken van de ‘ontmoeting over grenzen’. Om zo vorm en inhoud te geven aan die zeven werken van barmhartigheid, die we een tijdje geleden tijdens de veertigdagentijd op allerlei manieren voorbij zagen komen.

Eigenlijk raakt dit thema ook aan het komende Jacobidebat op 13 juli aanstaande. Dat debat gaat over een stad die uitpuilt en over een woningmarkt die zwaar onder spanning staat. Maar daaronder ligt nog een andere vraag: Wat is eigenlijk een rechtvaardige stad? Moet dat niet een stad zijn die ‘ontmoeting over grenzen’ stimuleert in plaats van belemmert? Over die vraag gaan we in gesprek met Floris Alkemade (rijksbouwmeester en dit jaar één van de Zomergasten), Ebru van Schie – Akdag (coördinator woningbouw bij het ministerie van BZK) en Josta van Bockxmeer (correspondent woningbouw bij De Correspondent). Welkom om mee te praten!

ds. Willem Jan de Hek