gedachten bij de week door David Jan Jansen

Is het u ook opgevallen? Afgelopen zondag? Opeens stond ’s middags tijdens een dienst onze voorganger weer op de kansel. Voor mij was dit beeld in ieder geval alweer even geleden. Zo maar 1 voorbeeld van dingen die je opeens ziet gebeuren in onze gemeente, nu we in een periode van versoepelingen zitten. De kerk zit wat voller, de kinderen vinden elkaar in zowel nevendienst als crèche en we mogen (ingetogen weliswaar, maar toch) samen een lied zingen. Toch vond ik de overgang van podium naar kansel wel een opvallende – vooral omdat ik ‘s ochtends onze voorganger nog achter de katheder had zien plaatsnemen.

Nu zijn we historisch gezien in onze kerk wel gewend aan zo’n overgang tussen ochtend- en middagdienst.  Hoewel, of het nu destijds met Hubert Duifhuis echt zo snel ging, als ik wel eens heb gehoord (’s ochtends als pastoor, ’s middags als predikant voorgaan) weet ik niet precies, maar laten we dat voor het moment eens aannemen. Hebben we dan afgelopen zondag een echo gezien van de late 16^e eeuw? Kunnen we hier zeggen, dat geldt: “history does not repeat itself, but it rhymes.”?

Dat denk ik niet en wel hierom. In het geval van Duifhuis veranderde (stel ik mij zo maar even voor) niet zo zeer de plek waar de voorganger stond, maar wel de toon. Afgelopen zondag veranderde weliswaar de positie, maar de toon juist niet. Mooi vond ik het, om in beide diensten stil te staan bij het werk van de Geest. De Geest die ons bevraagt, leidt en bindt, aan elkaar en aan Christus. Afgelopen zondag herhaalde de geschiedenis zich niet, maar de preken rijmden wel – en hoe. Voor de komende zomermaanden hoop ik, dat wij elkaar steeds vaker op zo’n manier, verbonden en gedragen door God’s Geest, weer mogen gaan ontmoeten.

In Christus verbonden,

David-Jan Jansen (voorzitter kerkenraad)