De gedachten bij deze week zijn geschreven door onze classispredikant ds. Trinette Verhoeven, en overgenomen uit de april-nieuwsbrief van de classis Utrecht. Ben je benieuwd wat er zoal in de classis gebeurt? Kijk dan eens op https://classis-utrecht.protestantsekerk.nl/

Paulus kan een vervelende betweter zijn. Toen hij op weg was naar Rome om zich daar te verweren voor de keizer tegen de beschuldigingen die tegen hem geuit waren, waarschuwde hij de centurio, die verantwoordelijk was voor de reis van Jeruzalem naar Rome, om niet verder te varen. Maar de centurio vertrouwt op de zeelui en gaat akkoord als die uit willen varen. Ze zijn al een eind op weg en de haven, waar ze liggen, is niet geschikt om de winter door te brengen. Natuurlijk gaat het fout. Het schip komt in zwaar weer terecht en Paulus neemt het woord: Had maar naar mij geluisterd…

Toch neemt Henk de Roest juist deze rede van Paulus als voorbeeld voor gemeenteopbouw. De Roest meent dat juist een crisis en een op handen zijnde ondergang vruchtbaar kan zijn voor een nieuw begin. Hoe dan, vraagt u misschien. We leven in een crisis. En menigeen vreest voor zwaar weer voor de kerk, nog zwaarder weer, want het ging al niet goed. Wat karakteriseert het optreden van Paulus? Henk de Roest onderscheidt drie momenten in het verhaal. Paulus ontkent de crisis niet, maar blijft optimistisch. Er is een engel aan hem verschenen. Deze crisis leidt niet ten dode. Maar het geloof zinkt. Er volgt een nieuwe interventie van Paulus. Allen moeten zich voor behoud in te zetten. Er zijn mannen die in een sloep er tussenuit willen knijpen. Dat kan niet. Alleen samen gaan ze het redden. En als de nood het hoogst is, raadt hij de mannen aan te eten. Alle voorraden worden opgebruikt. Het is nu of nooit.

Ik weet niet goed waar we zijn in de crisis. Het duurt iedere keer weer langer. Ik zie mensen die er tussenuit willen knijpen: virusontkenners die het liefst maar doen of alles weer vanouds zal gaan. Ik zie ook mensen die trouw op hun post blijven. Ook in de kerk zullen we tot het gaatje moeten durven gaan. Midden in de storm kan het schip vergaan. Het schip van Paulus zal vergaan. Maar nog is alles niet verloren. In het boek Handelingen wordt in dit verhaal zeven keer een woord gebruikt dat met redden te maken heeft. Handelingen 27 vindt een parallel met Lucas 22 waar het proces van Christus en kruisiging centraal staan. Jezus zegt: dit is het uur van de macht van de duisternis. Maar de duisternis zal het niet redden.

Blijven wij in de boot? Voor mij is dat de prangende vraag. We zijn met z’n allen in een crisis terecht gekomen. We hebben daar allemaal in meerdere of mindere mate deel aan. We hebben zieners als Paulus nodig die het niet opgeven, schepelingen die alles geven om het schip toch nog een beetje op koers te houden, maar we hebben boven alles geloof nodig. Zelfs als het schip vergaat, is de redding nabij.

ds. Trinette Verhoeven