Een tijdje geleden kreeg ik van iemand het boek “Leven in Gods tegenwoordigheid” (2020) van Theo Visser te leen. Al jaren is hij actief als kerkplanter. Wat aanvankelijk begon in Rotterdam en uitgroeide in Nederland, is inmiddels een Europees netwerk met connecties in vele landen: International Church Plants (ICP EU). Visser zegt in het voorwoord dat hij het boek ziet als zijn levenswerk. In die zin, dat de belangrijkste lessen die hij zelf in zijn wandel met God leerde erin samenkomt met datgene wat hij leerde van broeders en zusters uit de hele wereld. Het levert mooie gedachten op.

Zoals deze passage uit het eerste hoofdstuk: “In Gods tegenwoordigheid komen is misschien wel minder moeilijk dan je denkt. Zijn verlangen naar jouw aanwezigheid is namelijk sterker dan jouw verlangen naar zijn nabijheid. Zijn verlangen om zich te geven is sterker naar jouw verlangen om Hem te ontvangen. Jouw verlangen naar God is de echo van zijn verlangen naar jou. De hele Bijbel door zie je dat God ernaar verlangt bij zijn volk te wonen. Om met zijn heerlijkheid en glorie onder hen te verblijven. Eerst gebeurt dit in de tempel waar God zijn heerlijkheid toont in het diepste binnenste van de tempel, het heilige der heiligen. Maar onder het nieuwe verbond brengt God zijn heerlijkheid in de kern van het bestaan van elke christen.”

Ik moest hieraan denken nu we in deze weken na Pasen de brief van Paulus aan de gemeente te Kolosse lezen in de kerkdiensten. Je kunt die gemeente met een gerust hart een kerkplant noemen. En Paulus geeft deze kleine en kwetsbare gemeente vanuit de gevangenis in Efeze het nodige mee. Zowel bemoedigende als vermanende woorden. Maar ónder dat alles ligt inderdaad de diepe overtuiging dat het God zélf is die zijn gemeente bouwt en het geloof doet ontkiemen en groeien. Hij is ons altijd een paar stappen vooruit. Alle reden om Hem met een dankbaar hart te volgen en te luisteren naar wat de Geest tot de gemeente zegt.

ds. Willem Jan de Hek