Het lied is een gebed. Of Christus zélf plaats wil maken in ons hart. Zodat je Hem gaat volgen en Zijn Geest richting geeft aan je leven.

Begin november was ik met een groep Nederlandse voorgangers op een conferentie in Nigeria. We hadden daar een driedaagse ontmoeting met veertig pastors uit het noorden van het land. Het is een regio waar mensen het zwaar hebben. Men spreekt over een veiligheidscrisis: groeperingen zoals Boko Haram slaan regelmatig toe en maken het normale leven onmogelijk. Dat geldt zeker voor christenen in een regio die gedomineerd wordt door de islam.

Het was indrukwekkend om de verhalen te horen. Sommige pastors vertelden over kidnapping. Anderen beschreven een opgeblazen en volledig vernield kerkgebouw. En weer anderen hadden huis en haard moeten verlaten vanwege hun bekering tot het christelijk geloof. Je zou kunnen zeggen: omdat Christus in hun hart geboren was! De consequentie was dat ze nu in een vluchtelingenkamp leefden.

Het waren boeiende maar ook indringende ontmoetingen. Op een gegeven moment kwamen we te spreken over “vergeving”. Als Jezus in jouw hart geboren wordt, dan gaat de Geest in je leven werken. En dan ga je vrucht dragen: Liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. (Gal. 5:22)

Maar ik kwam er al snel achter: in de context van Nigeria krijgt die tekst een nieuwe betekenis. Kun je het je voorstellen? De vrede, het geduld, de vriendelijkheid en de zelfbeheersing laten bloeien – oog-in-oog met je vervolgers? Maar de getuigenissen van deze pastors lieten me zien dat het kan. Ze lieten ons in hun hart kijken, en we zagen Christus. Als Hij plaatsmaakt in je leven dan verandert er veel.

Dat is het wonder van Kerst. Volgende week vieren we het weer. In Nederland, in Nigeria, en op zoveel plekken in wereld. En we bidden om dít wonder, keer op keer: Laat ons leven een teken van Uw liefde zijn.