gedachten bij de week door ds. Willem Jan de Hek

Deze zomer las ik het boek Kunst + Geloof van de Amerikaans-Japanse kunstenaar Makoto Fujimura. Het is boeiend om te lezen hoe deze beeldend kunstenaar reflecteert op zijn eigen werk. Eén van de gedachten die hij in zijn boek uitwerkt is dat wij als christenen zowel barmhartigheid als schoonheid in de wereld mogen brengen. Wij dienen immers de Schepper van hemel en aarde, die ook vandaag door ons heen scheppend betrokken wil zijn op onze werkelijkheid. Daarbij houdt Fuji­mura barmhartigheid en schoonheid dicht bij elkaar. Ik vond het een inspirerende gedachte aan het begin van een nieuw kerkelijk seizoen. Wij mogen het evangelie van Jezus Christus delen met de mensen om ons heen – in woorden én in daden van barmhartigheid en schoonheid.

Fujimura zegt het zo in zijn boek: “Als christenen kunnen we nu al genieten van het feestmaal dat ooit zal komen, ook al is ons zicht aan deze kant van de eeuwigheid beperkt. Dit feest­maal wordt onder andere gevierd in de kunsten. Neem bijvoorbeeld muziek: die is niet alleen bedoeld als vermaak, maar kan ook als een krachtig middel dienen om onze won­den te helen, zelfs in de zwaarste tijden. Kunst kan ons let­ter­lijk voeden, door middel van schoonheid, in onze moei­lijk­ste en donkerste uren. We kunnen al een voorproefje krijgen van wat komen gaat door te genieten van het schep­pings­proces en door de cultuur te onderzoeken. (…) Natuurlijk schuilt er ook een gevaar in het richten op wat wij maken, na­melijk dat we er meer waarde aan hechten dan God be­doeld heeft – dat we onze kunst of ons schep_­pings­ver­mogen als een afgod gaan zien. Maar desondanks nodigt God ons uit om mee te scheppen, wat niet betekent niet dat wij degenen zijn die de Nieuwe Schepping tot stand brengen. Dat kan God alleen.”

Afgelopen zondag zijn we begonnen met een serie preken over het leven van David. We zagen hoe belangrijk het is om te leren kijken met de ogen van je hart. Aanstaande zondag gaan we zien dat je ook kunt luisteren met de óren van je hart – als we David ontmoeten terwijl hij voor Saul op zijn harp speelt. Het opent een hele wereld van muziek; we zingen de Psalmen van David tot op de dag van vandaag! Maar wat horen we eigenlijk als we die liederen zingen? En is het écht zo dat die muziek je dragen kan? Het boek van Fujimura ver­telde me dat dit inderdaad zo kan werken. En dat we juist in de kerk steeds meer kunnen leren leven uit dat geheim. Schoonheid en barmhartigheid als tekenen van Gods konink­rijk. Mooi om door die lens naar de activiteiten in en rond de Jacobi te kijken. Van de buurtmaaltijd en het diaconaat tot de Jacobiconcerten, de open kerk en het programma van Via­Jacobi. Een creatief en vruchtbaar nieuw seizoen gewenst!