Gedachten bij de week door Dorienke Pleizier (jeugdouderling)

Willen we jongeren meenemen in prachtige vergezichten, dan is het noodzakelijk dat wij zelf ook daardoor geleid worden. Sterker nog, dan is het nodig dat wij zelf voor jongeren zo’n vergezicht zijn. (Els van Dijk, uit ‘Oefenen in verlangen’)

Vakantie

Misschien verlang je er wel enorm naar, naar vakantie. Een welkome pauze in je bezette bestaan. Vakantie geeft je de heerlijke mogelijkheid om even in een ander tempo te leven, of in een andere wereld te stappen. Wanneer je afstand neemt van de dagelijkse dingen, kan er ruimte ontstaan voor nieuwe gedachten en perspectieven. Als je wat langzamer gaat, kun je geraakt worden door iets wat anders misschien geen weg vindt. Misschien verlang je juist wel naar dit aspect van de vakantie; hoop je geïnspireerd te worden en als herboren je studie of je werk weer op te kunnen pakken straks.

Verlangen

Ik vind verlangen iets heel moois. Als je ergens naar verlangt, heb je hoop. Verlangen zet je in beweging, houdt je gaande. Verlangen helpt je je leven te sturen, geeft je een bestemming. Het houdt me bezig. Ik merk dat ik steeds terugkom bij deze vraag, juist ook in mijn rol als jeugdouderling: waar verlangen wij naar? Als mens, als kind van God? Als kerk? Ik heb deze vraag het afgelopen jaar aan verschillende mensen en in verschillende contexten gesteld. Waar verlang je naar? Wat is je verlangen voor onze jongeren? Hoe zou jij deze vraag beantwoorden? Wat is jouw diepste verlangen?

Verbondenheid

Verlangen heeft het nodig om aangewakkerd te worden. Daarom hebben we elkaar zo nodig, als gemeente van Christus. Daarom zijn we als kerk zo van betekenis voor jonge mensen. Het verlangen naar Gods aanwezigheid in ons bestaan mogen we bij jongeren opwekken. Het is mijn verlangen dat we een kerk zijn waar het evangelie van Jezus ons hele bestaan raakt. Dat we aan kinderen vertellen wie God voor ons is, waarom we niet zonder Jezus kunnen. Dat we aan jongeren vertellen dat wij ook vragen hebben en worstelen met onzekerheid. Dat we God vaak niet ervaren maar soms ook wel, en hoe dan. Dat tegelijkertijd onze ervaring niet het belangrijkst is, omdat we vertrouwen op Gods beloften. Dat we ons verwonderen en onze mond daarvan overloopt.

Het is mijn verlangen dat we zo betrokken zijn op onze kinderen en jongeren, dat we hen willen kennen. Hun naam, wie ze zijn, wat hen bezighoudt, wat hun verlangens zijn. Dat we met ze willen optrekken in geloof. Dat we voor ze bidden. Dat ze aan ons proeven dat wij verwachtingsvol leven, in en naar Gods nieuwe wereld.

Een goede zomer gewenst!

Dorienke Pleizier

• Dit weekend zijn de tieners met elkaar op kamp in Noorden. Willen jullie bidden voor een goede sfeer, groeiende onderlinge verbondenheid en ruimte voor Gods Geest?
• Er zijn mensen nodig om het jeugdwerk te dragen! Is het iets voor jou om met kinderen/ tieners/ jongeren op te trekken? A.s. woensdag, 5 juli, 20u, organiseren we een (korte) informatie- en inspiratieavond voor mensen die hier graag een rol in hebben. Hartelijk welkom om vrijblijvend aan te haken om te kijken of het iets voor je is!
• Ik zou het mooi vinden als je je gedachten over ‘verlangen’ wilt delen. Juist ook als je jong bent, laat maar horen! Je kunt me bereiken via .