Beste Wim, Onlangs bespraken we op onze Bijbelkring, uiteraard naar aanleiding van de Bijbelstudies 😉, hoe we ons persoonlijk voorbereiden op het Heilig Avondmaal. We concludeerden dat veel van ons dat nog best lastig vinden en bespraken een paar praktische opties. Zo hebben we nu in onze gezamenlijke kringagenda de data van het Heilig Avondmaal opgenomen, inclusief reminders, zodat de technologie je er doordeweeks bij helpt eraan te denken. We vroegen ons af of het een mogelijkheid is om bijvoorbeeld op de liturgie van de zondag voorafgaand aan het Heilig Avondmaal een vraag op te nemen waar gemeenteleden over na kunnen denken of kaartjes met vragen neer te leggen op de informatiebalie, zodat je die mee kunt nemen om over na te denken. Wie weet zijn er vanuit andere gemeenteleden nog wel andere suggesties of kan de Jacobi-app hier ook een rol in spelen. Ik wilde het jullie in ieder geval meegeven. Hartelijke groet, ook namens mijn kringleden!

Bovenstaande mail vond ik afgelopen week in mijn inbox en ik werd er vrolijk van! Ik proef er verlangen in en toewijding, creativiteit en tegelijk ook een beetje verlegenheid. Want hoe doe je dat, je ‘voorbereiden’ op Avondmaal vieren? En hoe kunnen we elkaar daar een beetje bij helpen?

Laten we even wat uitzoomen. Het idee van een ‘voorbereidingszondag’ of ‘voorbereidingsweek’ voorafgaand aan het vieren van het avondmaal, hoort echt bij de (Nederlandse) gereformeerde traditie. In andere kerkelijke tradities zul je dat (op deze manier) niet tegenkomen. In tradities waarin het Avondmaal wekelijks gevierd wordt, is een voorbereidende zondag logisch onmogelijk. Voorbereidende elementen zijn er zeker wel (oproep tot inkeer, schuldbesef etc.), maar die maken standaard deel uit van de gewone liturgie en komen dus op die manier wekelijks terug.

In bepaalde delen van het gereformeerde protestantisme in ons land werd de ‘voorbereidingsweek’ een steeds zwaarder beladen ding. Sommigen van jullie weten dat uit ervaring. De zondag voorafgaand aan de viering werd (wordt) het eerste deel van het avondmaalsformulier gelezen, waarin vooral de zelfbeproeving centraal staat. Met de oproep tot zelfbeproeving ga je vervolgens naar huis. Daar zit wel een risico aan. Want hoe weet je nu wanneer je je voldoende voorbereid hebt? Dat bleef (blijft) vaak heel vaag, met allerlei onzekerheid tot gevolg. Je raakt in jezelf gekeerd, in plaats van op Christus gericht, en laat je al of niet deelnemen aan de viering afhangen van je mate van tevredenheid over je eigen voorbereiding. Dat lijkt me de omgekeerde wereld.

Afschaffen dan maar, die voorbereiding? Nee. Toen we besloten tot een hogere frequentie van avondmaal vieren in de Jacobi, hebben we ook tegen elkaar gezegd dat het goed zou zijn de voorbereiding serieus aandacht te geven. Niet om onzekerheid te bevorderen of dingen onnodig zwaar te maken, helemaal niet. Wel vanuit het principe dat alles wat aandacht krijgt, groeit.

In het totaal van het kerkelijk jaar is voorbereiding helemaal geen vreemde eend in de bijt. Tijdens vier adventsweken bereiden we ons voor op kerst, en deze week wandelen we de voorbereidingstijd op Goede Vrijdag en Pasen binnen. Voorbereiding mag nooit een voorwaarde van onze kant worden, maar wie zich voorbereidt, loopt zeker een grotere kans op geloofsverdieping.

Met dank aan de kring die de mail stuurde, zullen we de suggesties de komende tijd zeker gaan beproeven!