Gedachten bij de week door ds. Willem Jan de Hek

Regelmatig komt er doordeweeks iemand een dagdeel flexwerken in de kluis van Alyt Ponciaens. Een inspirerende plek om te werken – en het levert vaak boeiende ontmoetingen op. Zo hadden we afgelopen dinsdag een buurtbewoner te gast die als creatief ondernemer aan allerlei projecten op cultureel gebied werkt. Tijdens de Koningsnacht was hij voor het eerst in de Jacobikerk binnen geweest en we raakten in gesprek. Hij was verrast door wat er allemaal in en rond het kerkgebouw gebeurt. En toen ik vertelde dat je ook op gezette tijden in de kerk kunt komen werken maakte hij meteen een afspraak.

Afgelopen dinsdag schoof hij halverwege de werkdag aan bij het dagelijkse middaggebed. Tijdens deze korte viering lazen we een aantal gedeeltes uit de Bijbel, het werd een tijdje stil, er was ruimte voor gebed en we baden samen het Onze Vader. Na afloop van het middaggebed vroeg onze gast de aandacht van alle zes aanwezigen. Hij stelde een heel directe vraag. “Waarom komen jullie hier eigenlijk?” En zo werden we onverwachts bevraagd op onze motivatie om midden op de dag naar de kerk te komen. Wat zoeken jullie hier eigenlijk? Wat brengt dat bidden en Bijbellezen jullie? Waar verlangen jullie naar? Het was een vraag die voortkwam uit oprechte interesse. En het was mooi om te horen wat er in het rondje dat we vervolgens maakten allemaal voorbijkwam. Dat zo’n gebedsmoment ritme in je leven geeft. Dat het middaggebed helpt om even stil te worden in de drukte van het leven. En dat alleen al dat stil worden in een eeuwenoude kerk je soms boven de dingen van elke dag uit kan tillen. Dat je ruimte maakt om te bidden voor actuele gebeurtenissen in de wereld, voor de stad en voor elkaar. En dat je door de lezingen steeds weer gewezen wordt op Christus en het evangelie.

“Waarom kom jij hier eigenlijk? Wat denk jij te vinden in de kerk? Wat zoek je in de christelijke gemeente? Waar verlang je naar?” Het zijn vragen die de afgelopen weken ook in een ander verband regelmatig voorbijkwamen. Op de belijdeniscatechisatie waar een groep gemeenteleden zich aan het voorbereiden is op het doen van openbare geloofsbelijdenis tijdens Pinksteren. Het levert mooie gesprekken op. Ik zou zeggen: blijf dit soort directe vragen aan elkaar stellen, op allerlei momenten en op allerlei plekken. Stel die vragen aan elkaar en aan jezelf. Voor je het weet ben je bij de kern van de zaak.