gedachten bij de week door ds. Willem Jan de Hek

Afgelopen zondag liet ds. Wim Vermeulen tijdens de ochtenddienst een schilderij van Egbert Modderman zien. Het was een afbeelding van een bekend Bijbelverhaal: van vier mannen die hun zieke vriend op de schouders nemen en bij Jezus brengen. Sinds zondag staat de reproductie van het schilderij op de tafel in onze werkkamer. En eigenlijk elke keer als ik erlangs loop raakt het tafereel me opnieuw.

Sinds een aantal jaar zijn een aantal schilderijen van Modderman te zien in de Groningse Martinikerk. En de collectie breidt zich steeds verder uit. De schilder werkt namelijk aan een serie verbeeldingen van acht werken van barmhartigheid, waarvan er inmiddels een heel aantal gereed zijn. Het zijn grote en realistische kunstwerken, waar steeds aan de hand van één van die werken van barmhartigheid een Bijbelverhaal wordt uitgebeeld. Het verhaal over de weduwe van Naïn bij “de doden begraven”, het verhaal van Petrus vastgeketend in de gevangenis bij “de gevangenen bezoeken” en het verhaal van de vijf vrienden bij “de zieken verzorgen”.

In elk werk is steeds één persoon zó geschilderd, dat diegene jou als bezoeker recht in de ogen aankijkt. Bovendien gaat het bij deze persoon ook steeds over iemand uit onze eigen tijd – een vriend of kennis van Modderman, die model stond voor het schilderij. Alsof die persoon zomaar in het verhaal van toen wordt geplaatst. Het resultaat is indrukwekkend en volgens mij de moeite van een stedentrip naar Groningen meer dan waard. De schilderijen willen de omgekeerde wereld van het evangelie verbeelden. En ons op die manier in de spiegel van Gods koninkrijk laten kijken. De methodiek die de schilder daarvoor gebruikt sluit nauw aan bij hoe je de Bijbel idealiter leest. Dat je tijdens het lezen je naaste of jezelf in het verhaal van tóen gaat plaatsen. Waardoor die geschiedenis in het nú tot leven komt en betekenis krijgt.

In een interview met EO Visie vertelt Modderman, in antwoord op de vraag wat hem zo aanspreekt in de Bijbelse verhalen: “Vooral de aandacht voor zwakke, kwetsbare mensen. De Bijbel verbloemt onze zwakheid en gebrokenheid niet. We zijn allemaal kwetsbare, feilbare mensen, met moeiten, verdriet en twijfel.” En ergens anders zegt hij: “Ik wilde verhalende schilderijen maken, verhalen met dramatische motieven. Over liefde, angst, medelijden, verdriet. Dan kom je als christen algauw bij Bijbelse taferelen terecht … In de wereld krijgen de winners, de mensen met de grootste mond een podium. Maar Jezus draait dat allemaal om.”