Zondagochtend wordt aan zeven kleine kinderen het sacrament van de heilige doop bediend. Een bijzonder moment. Voor henzelf, voor hun ouders, en eigenlijk voor ons allemaal. Want niet voor niets vindt die doop plaats “in het midden van de gemeente”. In de aanloop naar de doopdienst kwamen we twee keer bij elkaar voor de doopvoorbereiding. We leerden elkaar wat beter kennen, bespraken het doopformulier en besteedden ook aandacht aan het thema geloofsopvoeding. Het was boeiend om rondje te maken om onze ervaringen te delen met de eigen geloofsopvoeding. Er kwamen allerlei ervaringen voorbij. Eén ding werd in ieder geval wel duidelijk. Bij geloofsopvoeding gaat het niet alleen om het hoofd, maar ook om het hart en om de handen. Het gaat erom dat je als opvoeder (in de breedste zin van het woord) een voorbeeld bent.

Wim Ter Horst, christelijk pedagoog, vat geloofsopvoeding samen met drie woorden: richtingsbesef, inwijding en toewijding. Dat zijn woorden die je best zou kunnen koppelen aan de derde doopvraag die aan de ouders wordt gesteld. “Beloof je, ieder met de gaven die God jullie heeft gegeven, jullie kinderen voor te gaan op de weg van de Heer (richtingsbesef), opdat zij hun doop leren verstaan (inwijding) en zich verbonden zullen weten aan de gemeente van Christus (toewijding)?” Die drie woorden zetten ons aan het denken tijdens de voorbereidingsavond. En ze gelden eigenlijk niet alleen de ouders van de kinderen die zondag gedoopt worden. Ze raken aan ons allemaal. Welke richting bewegen we op? Verstaan wij onze doop? En hoe zit het met onze toewijding aan God en aan elkaar? Welk voorbeeld geven wij?

De doop is inderdaad een bijzonder moment. Gewichtig ook. Je belooft nogal wat! Gelukkig staan de ouders er niet alleen voor. Als ik nadenk over geloofsopvoeding in de breedste zin van het woord, en de rol die de gemeente hierin kan spelen, vind ik het altijd bijzonder om te bedenken hoe er ook in onze gemeente door zoveel vrijwilligers echt tijd wordt geïnvesteerd in het jeugdwerk: van de crèche tot de tienerclub en van de kindernevendienst tot de catechisatie. En hopelijk ook in het gebed voor de gemeente en voor elkaar. Tijdens de doopdienst staat een kring van mede-gelovigen om de dopelingen en hun ouders heen. Om samen met hen het geloof te belijden. En om te beloven “om deze kinderen, die gedoopt worden, te dragen in onze gebeden, op te nemen in ons midden en naar ons vermogen te helpen groeien in geloof en voor te gaan in het volgen van Jezus Christus.”

ds. Willem Jan de Hek