Gedachten bij de week door ds. Willem Jan de Hek

 Sinds een tijdje ben ik betrokken bij het afstudeerproject van een student theologie aan het Eucumenical Theological Seminary in Jakarta. Zijn naam is Imanuel Mourits Gottlieb. Na zijn afstuderen hoopt Imanuel predikant te worden in een kerk ergens in Zuidoost-Azië. Hij heeft familie in Nederland wonen, en wilde zijn afstudeeronderzoek graag in ons land doen. Maar helaas, dat lukte niet fysiek vanwege covid-19. Daarom doet hij nu onderzoek op afstand. Onder andere door een aantal gemeenteleden uit de Jacobi te interviewen. (Er zijn al een aantal contacten gelegd met Imanuel, maar mocht het je boeiend lijken om hem ook te woord te staan, laat het me weten via .)

Imanuel is gefascineerd door de secularisatie in het Westen. In zijn onderzoek stelt hij de vraag: Wat betekent het voor het pastoraat wanneer je kerk bent in een geseculariseerde samenleving? Uit de tijd dat wij zelf in Azië woonden, herinner ik mij dat we deze vraag vaker kregen van christenen in het Oosten. Vaak waren het christenen van de eerste generatie. Voor hen was het christendom soms volstrekt nieuw. En daarmee verrassend. Ze konden zich nauwelijks voorstellen dat mensen in het Westen een christelijke levensovertuiging achter zich zouden laten. Wat blijft er dan nog over? Hoe geef je dán richting aan je leven?

Zo’n buitenperspectief is altijd boeiend om te horen. Allerlei vanzelfsprekendheden worden ter sprake gesteld. En je komt ook zelf voor de uitdaging te staan om een antwoord te geven op de vragen die aan de orde komen. Wat is de kern van jullie geloof? En op welke manier is het evangelie voor júllie elke dag weer nieuw? Hoe vertolken jullie de boodschap van het evangelie voor mensen in een seculiere tijd? Deze zomer las ik een nieuw boek van de Amsterdamse stadspredikant Tim Vreugdenhil. Het heet Opener dan ooit, en in het boek passeren o.a. een aantal uniek christelijke thema’s de revue die volgens de auteur de moeite waard zijn om als kerk nog eens extra te doordenken in een tijd van secularisatie. Het zijn: stilte, dienen, zeggingskracht, communie, delen en een lange adem. Inderdaad stuk voor stuk thema’s om de tijd voor te nemen. Het boek van Vreugdenhil geeft daarbij een boeiende en prikkelende aanzet.

ds. Willem Jan de Hek